خرید ماشین

خرید ماشین داخلی و خارجی

خرید ماشین

خرید ماشین داخلی و خارجی

خودرو هیوندای Sonata هیبریدی اتوماتیک سال 2017



خودرو هیوندای سوناتا هیبریدی اتوماتیک

خودرو هیوندای Sonata هیبریدی اتوماتیک دارای ۱۵۹۰ کیلوگرم وزن و ۴۸۵ سانتیمتر طول و ۱۸۵ سانتی متر عرض و ۱۴۸ سانتی متر ارتفاع می باشد. از این جهت این خودرو از سایر خودروهای هم رده خود بزرگ تر بوده و سرنشینان احساس راحتی و جاداری بیشتری را می کنند.

خودرو هیوندای Sonata هیبریدی اتوماتیک دارای ایربگ های راننده سرنشین آن و جانبی را داراست سقف پاناروما می‌باشد و دارای سردکن و گرمکن صندلی بوده و صندلی راننده برقی است که از هشت جهت مختلف قابل تنظیم و همچنین گودی کمر راننده نیز قابل تنظیم می باشد.

روکش صندلی خودرو سوناتا هیبریدی مانند سایر خودروهای هیوندا چرم بوده که از هر لحاظ بهتر از روکشهای پارچه ای است و برای سهولت در رانندگی و کنترل سرعت این خودرو مجهز به سیستم کروز کنترل بوده و سیستم نور در روز یا دیلایت و نیز سیستم شناسایی نقاط کور و بافتن مسیر با نقشه ایران و سنسور پارک جلو و عقب، سنسور باران و دوربین دید عقب، از جمله آپشن‌های است که رانندگی با این خودرو را برای هر شخصی لذت بخش تر می سازند.

خودرو هیوندای Sonata هیبریدی اتوماتیک ۲۰۱۷  دارای سیستم خنک کننده تمام اتوماتیک دو کاناله می باشد همچنین سیستم صوتی با مانیتور ۸ اینچی لمسی همراه با خروجیUSB و AUX را دارا می باشد صندوق عقب این خودرو دارای قفل هوشمند باشد و همچنین این خودرو دارای نمایشگر ۴.۲ اینچی تی اف تی می باشد.


خرید خودرو هیوندای سوناتا هیبریدی اتوماتیک ۲۰۱۷

خودرو مجهز به فرمان سه حالته و برقی است این محصول را نمایندگی آسان موتور وارد ایران نکرده است بلکه این بار شرکت پاکرو سبز قشم وارد ایران کرده است هیوندای سوناتای هیبریدی در سه تیپ مختلف وارد بازار ایران می شود که به ترتیب سطح به صورت صعودی عبارتند ازجی ال تیپ ۱ جی ال اس فول و جی ال اس پلاس است .


تیپ جی ال این خودرو با قیمت 157 میلیون تومان و تیب جی ال اس فول آن با قیمت تقریبی 172 میلیون تومان و تیپ جی ال اس پلاس با قیمت 184 میلیون تومان در بازار ایران فروخته خواهد شد این تفاوتهای قیمت به جهت آپشن های موجود تیپ ها می باشد این خودرو به جهت سیستم سوخت رسانی GDJ یا همان پاشش و تزریق رسانی مستقیم در هر ۱۰۰ کیلومتر حدود ۴.۷ لیتر مصرف دارد حجم باک این خودرو نیست اصلی تر می باشد.

موتور بنزینی این خودرو دارای دو هزار و سی سی حجم موتور به همراه ۴ سیلندر خطی با سیستم سوخت رسانی تزریق مستقیم یا جی دی آی می باشد و قدرت موتور بنزینی ۱۵۶ اسب بخار در ۶۰۰۰ دور در دقیقه می باشد حداکثر ۱۹۳ نیوتون متر گشتاور را در ۵۰۰۰ دور در دقیقه ایجاد می کنند موتور الکتریکی این خودرو ۳۸ کیلو توان داشته و قدرت آن۵۱ اسب بخار در ۲۰۰۰ دور بر دقیقه است.

فروش خودرو هیوندای سوناتا هیبریدی اتوماتیک ۲۰۱۷

باطری این خودرو ۵۶ کیلو وات توان خروجی داشته و از نوع لیتیوم پلیمری می باشد که ۲۷۰ ولت ولتاژ اسمی دارد سیستم ترمز عقب و جلو در این خودرو دیسکی خنک شونده است که با ترمز ضد قفل ABS  بوده و با جریان الکتریکی امکان احیا دارد این خودرو قابل حرکت به صورت پر شتاب است و حالت اسپرت را برای راننده ایجاد می کند از لحاظ ایمنی داشتن ۶ کیسه هوا برای رانندگان و راننده و سرنشینان وضعیت مطلوبی دارد صندلی عقب این خودرو تاشو می باشد.

از لحاظ جعبه دنده نوع گیربکس این خودرو اتوماتیک و نوع اتوماتیک آن تیپ ترونیک می باشد که دارای ۶ دنده است این خودرو ۴ سیلندر خطی با ۱۶ سوپاپ و حجم موتور ۲۰۰۰ سی سی نوع سوخت بنزینی الکتریکی و نوع تنفس موتور طبیعی می باشد همچنین رینگ های این خودرو ۱۷ اینچ و از جنس آلومینیومی می باشد.

کلاس خودرو هیوندای Sonata هیبریدی اتوماتیک ۲۰۱۷  سدان یا همان صندوق دار است اتوهلد رادار جانبی مانیتور بزرگ از آپشن ها و ویژگی‌های دیگر این خودروست .

خودرو هیوندای Tucson اتوماتیک سال 2009



استارت  « هیوندای توسان » در سال 2004 میلادی زده شد و سه نسل می گذرد که در حال تولید و عرضه است.

ماشین هیوندا توسان 2009 که روی پلتفرم کیا اسپورتیج سال 2006 ساخته و تولید شد. هم کلاس‌های هیوندای توسان را می‌توان «تویتا RAV-4»، «هوندای CR-V» و «فورد‌ Escape‌» دانست.

 این ماشین در سه تیپ‌ GLS ،‌SE و Limited ارائه شده است که فرق این سه تیپ در نوع پیشرانه و سایر امکانات رفاهی و ایمنی است.

هیوندای توسان از سال 2007 تا 2010 به بازار ایران راه پیدا کرد اما تعدادی محدود از نمونه های 2006 این خودرو با سپرهای غیرهمرنگ بدنه نیز در خیابان های کشور یافت می شوند. اگرچه که این مشخصه در برخی خودروهای لوآپشن سالهای بالاتر نیز دیده می شود.

خودرو هیوندای Tucson اتوماتیک سال 2009

 خودرو هیوندای Tucson اتوماتیک سال 2009 از لحاظ فنی پیشرانه 6 سیلندر V شکل سری دلتا، مشابه نمونه مورد استفاده روی هیوندای کوپه و کیا اسپورتیج و البته با ساختاری متفاوت از نمونه 2.7 لیتری مورد استفاده روی هیوندای سانتافه است)، قادر به تولید 173 اسب بخار (تقریبا 10تا 15 واحد کمتر از پیشرانه های سری MU ) در 6000 دور بر دقیقه است و و گشتاوری معادل با 241 نیوتن بر متر مربع دارد که این نیرو توسط یک جهبه دنده‌ی پنج سرعته اتوماتیک به هر چهار چرخ آن به‌صورت 75 درصد به چرخ‌های عقب و 25 درصد به چرخ‌های جلو منتقل می‌شود، حاصل این نیرو شتابی برابر 10.5 ثانیه و سقف سرعت 220‌کیلومتری می‌شود.



مصرف سوخت ترکیبی برای خودرو هیوندای Tucson اتوماتیک سال 2009،  10 است. در بخش امکانات رفاهی و ایمنی هیوندای توسان دارای کیسه هوای راننده و سرنشینان و جانبی‌، سیستم ترمز ضد‌قفل و همچنین‌ ESP‌ ،‌TCS است.

خودرو هیوندای Tucson اتوماتیک سال 2009 دارای صندلی برقی، گرمکن صندلی، پشت‌سری هوشمند هنگام تصادف، کروز کنترل، تودوزی چرم، آینه‌های برقی با قابلیت گرمکن، زنون مه‌شکن جلو و عقب، سیستم صوتی‌ MP3‌ بلوتوث و گواهی‌نامه استانداردهای یورو 3 است.

سیستم چهارچرخ متحرک هوشمند هیوندای که در مواقع ضروری و در صورت نبود اصطکاک کافی جهت پیشروی به کار می افتد، روی خودرو هیوندای Tucson اتوماتیک سال 2009  استفاده شده است.

آسان خودرو برای  هیوندای توسان از پیشرانه 2.7 لیتری سری میو به همراه جعبه دنده 4 سرعته خودکار بهره گرفت .


فروش شرایطی خودرو هیوندای Tucson اتوماتیک سال 2009  

خودرو هیوندای Tucson اتوماتیک سال 2009 از لحاظ امکانات هیوندای توسان در وضعیت مناسبی به سر میبرد؛ کیسه های هوای جانبی و سرنشینان از جمله تمهیداتی است که توسان را به 4 ستاره از مجموع 5 ستاره ایمنی موسسه NHTSA ایمنی بزرگراه های آمریکا رسانده و همچنین گرمکن صندلی های جلو، تودوزی چرم، کروز کنترل، سنسور پارک در نمونه های 2008 به بالا و… از جمله امکانات نمونه های فول آپشن شرکتی این خودرو به شمار می رود. توسان در بازار این روزها از 72 تا 100 میلیون تومان قیمت دارد.

رونمایی از پورتوفینو، اسب خوش خط و خال فراری

کمپانی خودروسازی فراری در راستای تقویت محصولات “رودستر” خود، یک ماشین جدید تحت عنوان “پورتوفینو (Portofino)” رونمایی کرد که در واقع یک جایگزین جدید برای سری محصولات فراری “کالیفرنیا” خواهد بود.

به گزارش اخبار خودرو؛ در ادامه بد نیست بدانید که خودروی فراری کالیفرنیا در ابتدای سال ۲۰۰۸ میلادی معرفی شد و سپس در سال ۲۰۱۴ میلادی یک نسخه توربوشارژر از آن تحت عنوان “کالیفرنیا T” رونمایی شد که قدرت بیشتری در اختیار مالکان خود قرار می‌داد، تا امروز که حالا شاهد رونمایی از خودروی “پورتوفینو” با ظاهری بسیار جذاب‌تر و پیشرفته‌تر هستیم که نه تنها چهره آن بهتر شده، بلکه از یک پلتفرم جدید برای ساخت آن استفاده شده است که به مراتب وزن کمتر نسبت به خودروی فراری کالیفرنیا T خواهد داشت.

در رونمایی از پورتوفینو، اسب خوش خط و خال فراری ؛ در زیر کاپوت فراری “پورتوفینو” باتوجه به اطلاعات ارائه شده از سوی شرکت سازنده، از یک پیشرانه توربوشارژر ۳٫۹ لیتری هشت سیلندر با زاویه ۹۰ درجه استفاده شده است که با ۴۰ اسب بخار قدرت بیشتر، حداکثر خروجی قدرت آن در دور موتور ۷۵۰۰ به عدد ۶۰۰ اسب بخار خواهد رسید و همچنین با نوسان دور موتور بین ۳۰۰۰ الی ۵۲۵۰، می‌توان حداکثر ۷۶۰ نیوتن متر گشتاور از پیشرانه ۳٫۹ لیتری فراری “پورتوفینو” استخراج کرد که نتیجه آن در خروجی سیستم منجر به ثبت عدد ۳٫۵ ثانیه برای شتاب صفر تا صد خودرو و همچنین حداکثر سرعت ۳۲۰ کیلومتر بر ساعت بوده است، این درحالیست که برای تولید چنین قدرت بالایی تنها نیاز به ۱۰٫۵ لیتر سوخت برای کارکرد ۱۰۰ کیلومتر پیشرانه خواهد بود.

علاوه بر این، خودروی فراری “پورتوفینو (Portofino)” در طول ۴۵۸۶ میلی متر، عرض ۱۹۳۸ میلی متر و در ارتفاع ۱۳۱۸ میلی متر ساخته شده است که در مجموع وزن خشک آن را به عدد ۱۶۲۴ کیلوگرم رسانده است که طبق ادعای شرکت سازنده، ۴۶ درصد از وزن اتومبیل بر روی محور جلو و همچنین ۵۴ درصد از وزن کلی اتومبیل بر روی محور عقب اتومبیل سوار شده است.

علاوه بر پوست اندازی گسترده، سخت افزارهای جدید و یک موتور قوی‌تر، خودروی جدید فراری “پورتوفینو” به سیستم فرمان الکتریکی و همچنین نسل سوم دیفرانسیل عقب الکترونیکی این شرکت خودروساز ایتالیایی مجهز شده است که نتیجه آن ارتقا عملکرد و بهبود کنترل و هندلینگ اتومبیل بوده است، درحالی که نسبت فرمان نسبت به “کالیفرنیا T” حدود ۷ درصد کاهش داشته است.

معرفی نسخه نهایی فولکس واگن T-ROC، برادر کوچک‌تر تیگوان

نسخه نهایی فولکس واگن T-ROC، برادر کوچک‌تر تیگوان  توسط کمپانی خودروسازی فولکس واگن معرفی شد.


کمپانی خودروسازی فولکس واگن پس از ۴ سال طراحی و توسعه، در نهایت جدیدترین محصول شاسی بلند خود را تحت عنوان T-Roc به طور رسمی رونمایی کرد که بُعد جدیدی از خودروی شاسی بلند فولکس واگن “تیگوان” را به نمایش می‌گذارد. زیرا درست همانند تیگوان، محصول جدید فولکس واگن نیز بر روی پلتفرم MQB توسعه پیدا کرده است که در ادامه مروری کوتاه بر روی مشخصات این خودرو خواهیم داشت. هرچند نباید فراموش کرد که این خودرو پیش از این در قالب یک نسخه “کانسپت” در نمایشگاه بین المللی ژنو ۲۰۱۴ رونمایی شده بود که حالا طرح نهایی آن تایید شده و به طور رسمی معرفی شده است.


با تایید کمپانی خودروسازی فولکس واگن، خودروی شاسی بلند کامپکت T-Roc در طول ۴۲۳۴ میل متر، عرض ۱۸۱۹ میلی متر، ارتفاع ۱۵۷۳ میلی متر و همچنین با فاصله بین دو محور ۲۶۰۳ میلی متر ساخته شده است که نسبت به خودروی شاسی بلند فولکس واگن تنها ۲۵۲ میلی متر طول کمتری خواهد داشت، اما در ظاهر و باطن خود به جدیدترین تجهیزات صنعت خودروسازی مجهز شده است و همچنین در نسخه‌های ۵ سرنشین خود حدود ۴۴۵ لیتر فضای بار استاندارد و همچنین ۱۲۹۰ لیتر فضای بار کلی با خواباندن صندلی‌های عقب در اختیار کاربران خود قرار می‌‌دهد که در کنار طراحی ظاهری بسیار خوب این خودرو، می‌تواند موفقیت این شاسی بلند کامپکت فولکس واگن را در بازارهای جهانی تضمین کند.


علاوه بر این، کمپانی خودروسازی فولکس واگن برای تامین انرژی مورد نیاز این خودرو برای حرکت، از پیشرانه‌های مختلف بنزینی و دیزلی استفاده کرده است که اول از همه می‌توان به یک پیشرانه ۱ لیتری چهار سیلندر TSI برای مدل‌های پایه بنزینی اشاره داشت که حداکثر خروجی قدرت آن به عدد ۱۱۴ اسب بخار رسیده و توسط یک جعبه دنده ۶ سرعته دستی تنها به چرخ‌های جلو اتومبیل ارسال می‌شود.


اگر هم به دنبال یک پیشرانه بنزینی قوی‌تر هستید، می‌توانید نسخه ۱٫۵ لیتری TSI را انتخاب کنید که دارای حداکثر قدرت ۱۴۸ اسب بخار بوده و از یک جعبه دنده ۷ سرعته اتوماتیک دوکلاچه برای ارسال نیروی خود به چرخ‌های جلو و یا هرچهارچرخ اتومبیل استفاده می‌کند. قوی‌ترین پیشرانه بنزینی هم می‌تواند نسخه ۲ لیتری با حداکثر خروجی قدرت ۱۸۸ اسب بخار باشد که نیروی خود را تنها به چرخ‌های جلو ارسال می‌کند.


در کنار پیشرانه‌های بنزینی، کمپانی خودروسازی فولکس واگن از پیشرانه‌های متنوع دیزلی TDI هم استفاده کرده است که به ترتیب شامل یک موتور ۱٫۶ لیتری چهار سیلندر با خروجی قدرت ۱۱۴ اسب بخار، پیشرانه ۲ لیتری چهار سیلندر با خروجی قدرت ۱۴۸ اسب بخار و در پایان شامل یک پیشرانه توربودیزل ۲ لیتری با حداکثر قدرت ۱۸۸ اسب بخار می‌شود که برای تبدیل و انتقال نیروی خود به سمت چرخ‌های جلو و یا هرچهارچرخ اتومبیل، از جعبه دنده‌های ۶ سرعته دستی و اتوماتیک و همچنین از جعبه دنده ۷ سرعته اتومات دوکلاچه استفاده می‌کنند.

موانع مهم برند رنو در بازار ایران

این روزها در شرایطی از رنو به‌عنوان قطب سوم خودروسازی کشور یاد می‌شود که با توجه به وجود دو شرکت بزرگ داخلی (ایران خودرو و سایپا)، تردیدهایی درباره استقلال این برند فرانسوی در ایران وجود دارد.


به گزارش اخبارخودرو؛ مرداد ماه امسال بود که سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (ایدرو) و رنو بالاخره بر سر همکاری مشترک با یکدیگر به توافق نهایی رسیده و قرارداد خود را امضا کردند. طبق این قرارداد، رنو از اوایل سال آینده میلادی وارد فاز اجرایی شده و دو محصول جدید (نیو داستر و نیو سیمبول) را در ایران به تولید خواهد رساند. البته مدلی ارزان قیمت به نام کوئید نیز مدنظر رنویی‌ها برای عرضه در بازار ایران است، که در صورت تحقق آن، رقیبی جدی پیش‌روی خودروهای زیر ۵۰ میلیون تومان داخلی قرار خواهد گرفت. در قرارداد موردنظر اما رنو با سهمی ۶۰ درصدی، سهام غالب را در اختیار دارد و ایدرو و یک شرکت بخش خصوصی نیز هر کدام ۲۰ درصد سهم را به خود اختصاص داده اند. طبق آنچه از دل اظهارات مسوولان رنو و ایدرو بر می‌آید و همچنین با توجه به تقسیم‌بندی سهام، این طور جا افتاده که خودروساز فرانسوی به‌صورت مستقل در ایران فعالیت کرده و به‌نوعی قطب سوم خودروسازی کشور خواهد بود. به‌عبارت بهتر در حال حاضر رنو به‌عنوان خودروسازی که قرار است سطح رقابت در بازار خودرو کشور را بالا ببرد، مطرح بوده و خیلی‌ها امیدوارند این برند اروپایی بتواند انحصار دو خودروساز بزرگ داخلی را بشکند.


ایجاد این توقع از رنو، بیش از هر مساله‌ای به نوع قرارداد این شرکت مربوط می‌شود، قراردادی که نمونه آن را نمی‌توان در خودروسازی کشور پیدا کرد. ویژگی بارز قرارداد رنو، در درجه اول به عدم مشارکت با خودروسازان داخلی برمی‌گردد و در درجه بعد با سهام غالب این شرکت (در مقایسه با شرکای ایرانی اش) ارتباط دارد. دقیقا این دو ویژگی سبب شده تا افکار عمومی اولا رنو را به‌عنوان قطب سوم خودروسازی کشور فرض کرده و ثانیا از این شرکت انتظار رقابت‌زایی و شکستن انحصار بازار خودرو را داشته باشند. البته مسوولان ایدرو و رنو نیز تلویحا بر استقلال این شرکت در خودروسازی و بازار کشور تاکید کرده‌اند تا در مجموع نام رنو به‌عنوان خودروسازی مستقل در ایران مطرح شود. با وجود امیدواری‌ها به «رنوی مستقل» اما تردیدهایی نیز در این مورد وجود دارد، به نحوی که از نظر کارشناسان، خودروساز فرانسوی با موانعی برای استقلال کامل در خودروسازی ایران روبه‌رو است و موانع مهم برند رنو در بازار ایران کدام ها می باشند؟


در این شرایط با دو پرسش مهم درباره آینده رنو در خودروسازی و بازار کشور مواجه می‌شویم؛ پرسش اول این است که رنویی‌ها با چه موانعی برای استقلال واقعی در ایران مواجه خواهند بود؟


پرسش دوم نیز اینجاست که آیا خودروساز فرانسوی می‌تواند موانع موجود را کنار زده و به معنای واقعی کلمه، استقلال یافته و در قامت قطب سوم خودروسازی ایران ظاهر شود؟


رویارویی رنو با بازاری انحصاری


بدون شک، پاسخ به پرسش‌های مطروحه نیازمند ارائه تصویری روشن از اوضاع فعلی خودروسازی و بازار خودرو کشور و حواشی آنها و همچنین قوانین و مقررات فعلی مرتبط با صنعت خودرو است. آنچه بیش از هر مساله دیگری در خودروسازی و بازار ایران به چشم می‌آید، انحصار دو خودروساز بزرگ داخلی و حساسیت ویژه (از سوی ارکان مختلف کشور به‌خصوص دولت) روی این موضوع است. هرچند خودروسازان به دلایلی از جمله وجود شرکت‌های متعدد و آزاد بودن واردات، اتهام انحصار را نمی‌پذیرند، با این حال به اعتقاد بسیاری از کارشناسان و همچنین افکار عمومی، بازار خودرو کشور به‌دلیل نبود رقبایی جدی و قدرتمند، در انحصار دو برند بزرگ نیمه‌دولتی (ایران خودرو و سایپا) قرار دارد.


نگاهی به تقسیم‌بندی قیمتی بازار خودرو کشور نیز تا حد زیادی این ادعا را اثبات کرده و نشان می‌دهد بخش‌های اصلی و پر تقاضای بازار، در قلمرو دو غول جاده مخصوص قرار داشته و سایر برندها را یارای قدم گذاشتن به حریم آنها نیست. آبی و نارنجی‌های جاده مخصوص در این سال‌ها نشان داده‌اند حساسیت بسیار بالایی روی قلمرو خود داشته و به هر نحوی که شده، مانع ورود بیگانه‌ها به محدوده استراتژیک شان شده اند. این موضوع دقیقا اصلی ترین و بزرگ ترین چالش موجود بر سر راه رنو برای استقلال کامل در ایران به شمار می‌رود، چه آنکه بیم آن می‌رود در صورت تجاوز رنو به قلمرو غول‌های جاده مخصوص، حتی خود دولت نیز به‌عنوان سهامدار هر سه برند (ایران‌خودرو، سایپا و رنو)، استقلال خودروساز فرانسوی را زیر سوال ببرد.


خطر بزرگ از ناحیه قوانین زائد


اگرچه دولت در لباس سازمان گسترش، سهامدار و حامی رنو در ایران به شمار می‌رود، با این حال احتمال هست که در صورت به خطر افتادن بازار خودروسازان داخلی، دولتی‌ها مانع اوج گرفتن رقیب فرانسوی آنها شده و رویای «رنوی مستقل» بر باد رود. این ترس از آنجا ناشی می‌شود که وجود برخی قوانین و مقررات زائد، دست دولت و خودروسازان داخلی را برای تعرض به استقلال برندهای خارجی در صنعت خودرو کشور باز نگه داشته است. بسیاری از کارشناسان بر این باورند که در فضای فعلی خودروسازی ایران، آنچه بیش از سهام ۲۰ درصدی ایدرو بر آینده رنو در کشور اثر خواهد گذاشت، قوانین و مقررات مرتبط به صنعت خودرو و سرمایه‌گذاری خارجی است. بر کسی پوشیده نیست که وجود یک سری قوانین دست و پاگیر سبب کند پیش رفتن پروژه‌های خودروسازی در کشور شده و طبعا اگر اصلاحات لازم در این مورد صورت نگیرد، رنو نیز متاثر از مقررات مربوطه، چندان کاری از پیش نخواهد برد.


در حال حاضر قوانین و مقررات به شکلی تنظیم شده‌اند که کمتر خودروساز خارجی با فراغ بال و با احساس امنیت کامل سرمایه‌گذاری، وارد ایران می‌شود و این موضوع پیام‌های ناخوشایندی را به بزرگان خودروساز دنیا ارسال می‌کند. اوضاع به شکلی است که رنو هم از تیررس قوانین و مقررات موردنظر در امان نبوده؛ بنابراین اگر این شرکت تجربه موفقیت آمیزی در ایران نداشته باشد، سایر برندهای خودرویی دنیا نیز قدم به خودروسازی کشور نخواهند گذاشت. با این حساب، موفقیت آزمون رنو در ایران می‌تواند پیام‌های مثبت و امیدوارکننده‌ای به دنیای خودروسازی ارسال و پای بزرگان دیگری را به قصد سرمایه‌گذاری مستقیم و حضور مستقل، به کشور باز کند. این در حالی است که هم‌اکنون بیم آن می‌رود رنو در صورت ورود به قلمرو بازار خودروسازان بزرگ داخلی، مورد عتاب قرار گرفته و در نهایت دمش از سوی خود دولت به‌عنوان سهامدار این خودروساز، قیچی شود. در این مورد، فربد زاوه کارشناس خودرو کشور می‌گوید: اگر رنو از شر قوانین و مقررات زائد در امان بماند، می‌تواند به‌صورت مستقل در ایران فعالیت کند و طبعا در این صورت قرارداد این شرکت با ایدرو معقول خواهد بود.


وی با بیان اینکه در حال حاضر اصلی ترین مانع بر سر راه استقلال رنو، همین قوانین و مقررات زائد و دست و پاگیر است، می‌افزاید: برخی نگران سهام ۲۰ درصدی ایدرو در قرارداد رنو هستند، حال آنکه خطر قوانین و مقررات زائد بسیار بیشتر از این سهم نسبتا اندک بوده و می‌تواند سرنوشت این خودروساز فرانسوی را در ایران تعیین کند.


این کارشناس تاکید می‌کند: قوانین مرتبط با صنعت خودرو طوری نگارش شده‌اند که حتی خودروسازان خارجی حاضر در کشور نیز گاهی مجبورند برای ماندن و حفظ امنیت سرمایه‌گذاری خود، تن به خواسته‌ها و منویات نهادهای دولتی داده و بنابراین از اصل اهداف خود دور شوند.


زاوه با تاکید بر اینکه بزرگ‌ترین نیاز حال حاضر خودروسازی کشور، مقررات‌زدایی و اصلاح قوانین است، می‌گوید: با وجود قوانین فعلی، امکان دارد همین رنو که به‌دنبال حضور مستقل در ایران است، در نهایت مجبور شود طبق منویات دولتی‌ها حرکت کرده و ناخواسته در مسیر عدم رقابت و کنار آمدن با دو خودروساز بزرگ داخلی گام بردارد.


به گفته زاوه، تنها با حذف و اصلاح برخی قوانین و مقررات است که می‌توان به استقلال رنو در خودروسازی کشور امیدوار بود، وگرنه این شرکت نیز خود به قوزی بالای قوز برای مشتریان ایران تبدیل خواهد شد.


اظهارات زاوه را اما حسن کریمی سنجری دیگر کارشناس خودرو کشور نیز تایید کرده و می‌گوید: رنو برای حضور در اقتصاد و صنعت ایران ریسک بزرگی را متحمل شده تا خودروسازی کشور برای اولین بار، یک برند خارجی مستقل را تجربه کند بنابراین نباید با قوانین دست و پاگیر، سبب آزار آن شویم.